محل اثر و دوره تاریخی: تخت جمشید، هخامنشی
هویت اثر: ابوالهول با سرانسان تنه گاو و بال عقاب . در دو جانب درگاه شرقی کاخ دروازه ملل که هرکدام 10 متر ارتفاع و 8/3 متر پهنا دارند و نمایندگان همه ملل قبل از رفتن به کاخ های بار، در آن به انتظار می ماندند دو پیکره بسیار عظیم ابوالهول با سر انسان، تنه گاو و بالهای گشوده عقاب، جرزهای درگاه را بر پشت خود نگه داشته اند.
در بازتولید اثر، سعی درحفظ جزئیات و اصالت آن شده است.
فناوری باز تولید اثر:
در مراحل باز تولید اثر، ابتدا نمونه اصلی آن در ابعاد مورد نظر توسط هنرمند مجسمه ساز ساخته شده و قالب سیلیکونی آن تهیه می شود. سپس با استفاده از مواد ترکیبی، شامل: مواد رزینی ، پودر سنگ و پودر رنگ، اثر مورد نظر قالب ریزی شده و نهایتا پس از رنگ آمیزی پتینه کاری و پرداخت نهایی روی آن انجام می شود.
تاریخچه پارسه: تخت جمشید و یا پرسه پولیس از دیرباز به عنوان نگینی از هنر و معماری جهان باستان شناخته شده است. اگرچه ساخت تخت جمشید حدود سال 518 پیش از میلاد به عنوان کوشک شاهی به دستورداریوش بزرگ آغازو توسط خشیارشا و اردشیر یکم هخامنشی ادامه یافت ولی این وسعت 000/125 متر مربعی هرگز کامل نشد.
به سبب سیاست واقع بینانه کوروش و داریوش بزرگ، دولتِ هخامنشی که دولتی جهانی بود و سی قوم مختلف را - که امروز هر کدام برای خود دولت و کشوری دارند زیر یک پرچم گرد آورده بود چرا که فرهنگ، هنر و آداب و رسوم هر قوم را محترم می شمرد. به همین دلیل هنر هخامنشی، نگین والای همه هنرهای جهان باستان بود و اگرچه طرح و هدف ها و هویت آن ایرانی بود، اجزاء آن از هنرهای مردم با تجربه جهان کهن - یعنی آشوریان، مصریان، اوراتوئیان، بابلیان، لودیان، ایونیان، هندوان، سکائیان و غیره گرفته شده بود.